Rit van zaterdag 20 ok.t in Wijtschaete


Op vraag van onze voorzitter ( ligt momenteel aan een zwembad, ergens in het zonnige Algerije ) een verslagje van onze rit het voorbije weekend:

Prachtig weer en een mooi groepke aan ’t zwembad: Fredo en BDB, Wally, Nevelke, Dimi, Paemelke Bosman en ikke.
Coppé had afgezegd wegens ziekte ( ja, het vaderschap is niet te onderschatten ), Landuytje reed mee in de Beach Race op zondag en de Witten stond te wachten aan de “Bokkenen Boom”!

Onderweg wat bekende wielertoeristen tegengekomen…

De start verliep vrij rustig maar na enkele kilometers was de eerste helling al een feit en wisten ( voelden ) we al onmiddellijk dat we in het Westvlaamsche Heuvelland reden.
Prachtig parcours, lekker weertje en allen samen, mede dankzij het gebulder, en dit meestal van achteraan, van de grootste muil onder de Green Leaves ( lees BDB ).
Toch enkele opmerkingen: Dimi reed verbazend vlot omhoog met zijn nieuwe machine ( allé, toch tot km 35 ), Vannevelke zit prachtig op zijn Cube en Bosman en Paemelke hielden ( ondanks de weinige kilometers vooraf ) verassend stand.
En een bevestiging: wanneer Fredo “goed zit” kan hij zich nog altijd niet inhouden. Hij reed de eerste kilometers constant voorin en meestal zelfs een eind VOOR het peleton. Maar bij 1 van de technische afdaling ging het fout: een klein stuurfoutje en Fredo lag in het struikgewas, op zijn rug en met de vélo nog aan de voeten!! Schitterend om zien en hilariteit alom!

Na de 2e stop ging het hard. Er werd niet meer gewacht en De Witten, Wally en ikzelf moesten al onmiddellijk achtervolgen. Op de steile klim reed ik met Wally iedereen voorbij maar de Witten was toen al boven. Man wat ging hij hard!
Hij zou nog eenmaal wachten op ons maar eigenlijk was de ( kale ) vogel eigenlijk al gaan vliegen.

Een verbazend sterke Vannevel kon nog net zijn wagonnetje bij ons aanklikken en weg waren we. Groot was onze verbazing toen ook Paemel kwam aansluiten!

Bosman en BDB deden nog vergeefse pogingen om terug te komen maar strandden uiteindelijk op 100m. Toen reden we definitief weg. ’t Was duidelijk, dit groepje zou strijden voor de 2e plaats en ’t zou er hard aan toegaan.

Op de verschrikkelijk steile Kemmel was’t harken om toch maar niet om te vallen ( naar verluidt zijn BDB en Fredo hier om ter eerst naar boven gewandeld!! ) en sloeg Wally een klein kloofje. Hij besloot echter ( wijselijk! ) te wachten.

De laatste klim was echter de zwaarste: door zompige en kleverige weidegrond moesten we naar boven! Niemand van ons 4 had nog zin om iets te proberen en zo zijn we samen als 2e over de mete gereden.

Uitslag: 1. De Witten
2. Wally, Geert VN, Paemel en Jurgen
3. BDB

Enkele conclusies:

Den oude Witten staat er terug!
Dimi is aan ’t komen!
’t Water van de douches was ijskoud!
Prachtige rit ( onthouden voor volgend jaar ) en veel leute gehad!

Tot zaterdag

Jurgen


Ps: Proficiat aan BDB en merci voor de traktatie achteraf!!